Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Η ΑΛΛΑΓΗ

                                                                                                                   Του Δημοσθένη Συρμή



          Από το βράδυ της Κυριακής της 25ης  Ιανουαρίου 2015 πνέει διαφορετικός άνεμος στην Ελλάδα.
Για πρώτη φορά στα χρονικά της Ελληνικής πολιτικής ιστορίας αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας ένα «αριστερό» κόμμα με όλα τα χαρακτηριστικά του σημερινού αριστερισμού.
Ο σημερινός αριστερισμός δεν έχει καμία σχέση με τους παλαιότερους που πίστευαν σε ένα παντοδύναμο κράτος που ελέγχει την οικονομία και τα μέσα παραγωγής (σε αυτό το μοντέλο έχει απομείνει το ΚΚΕ). Οι τωρινοί αριστεροί δεν απορρίπτουν τις συνθήκες ελεύθερης αγοράς, αναφέρονται κυρίως σε θέσεις ανθρωποκεντρικές που προωθούν την ισότητα, την ισοκατανομή του πλούτου τη πραγματική δικαιοσύνη, την προστασία του περιβάλλοντος, την πολυπολιτισμικότητα και τον διεθνισμό.
Παράλληλα οι σημερινοί αποκαλούμενοι «δεξιοί» δεν είναι πλέον εκφραστές της αυστηρής συντήρησης, όμως είναι υπέρμαχοι της θρησκείας και του κράτους έθνους, ενώ σε ότι αφορά στην οικονομία στο μεγαλύτερο τους μέρος, πιστεύουν στην ισοκατανομή του πλούτου.
Στον αντίποδα τώρα των «αριστερών» αλλά και των «δεξιών», παραδόξως, βρίσκονται οι επιλεγόμενοι κεντροδεξιοί, (Χριστιανοδημοκράτες, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, κλπ). Αυτοί είναι οι οπαδοί της, χωρίς κανένα περιορισμό, ελεύθερης αγοράς, του φιλελευθερισμού (ιδιωτικοποίηση των πάντων) και της παγκοσμιοποίησης, της μονεταριστικής πολιτικής και της απουσίας κυβερνητικής παρεμβατικότητας σε όλα τα επίπεδα. Η θεωρία αυτή είναι η γνωστή των τεχνοκρατών του πανεπιστημίου του Σικάγου με επικεφαλής τον Milton Friedman*.
Όμως κατά την άποψή μου η θεωρία αυτή, η οποία εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, αφ΄ενός οδήγησε στη συγκέντρωση του χρήματος σε «λίγα» χέρια, σχεδόν εκμηδενίζοντας τη μεσαία τάξη, αφ’ εταίρου δημιούργησε ένα άκρατο ατομικισμό και αδιαφορία προς το κοινωνικό σύνολο, ενώ σε κυβερνητικό επίπεδο δίνεται σημασία στην ευημερία των αριθμών σε βαθμό μάλιστα αναλγησίας, προς το ανθρώπινο στοιχείο, όπως ακριβώς συνέβη εδώ. Φυσικά η πρακτική αυτή εφαρμόζεται και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Επανερχόμαστε λοιπόν στο σημερινό κυβερνητικό σχήμα αριστερού χαρακτήρα συνεπικουρούμενου από ένα δεξιό κίνημα που όμως πρεσβεύει τις ίδιες βασικές αρχές, δηλαδή αυτές του ανθρωπισμού, της ισοκατανομής του πλούτου, της ισότητας, της απόδοσης δικαιοσύνης προς τους πάντες.
Έτσι λοιπόν δεν μου κάνει εντύπωση πως ο Α. Τσίπρας διάλεξε να συνεργασθεί με τον Π. Καμμένο! Όπως φάνηκε δε, η συμφωνία δεν έγινε την τελευταία στιγμή αλλά εξυφαίνονταν πολύ καιρό πριν.
Κάτι άλλο που τώρα διαφαίνεται επίσης είναι ότι ο Α. Τσίπρας και, οι συνεργάτες του (συμπεριλαμβανομένου και του Π. Καμμένου) ήταν καλά προετοιμασμένοι για την ανάληψη της εξουσίας σε πείσμα των ΜΜΕ που ήθελαν τον ΣΥΡΙΖΑ τελείως απροετοίμαστο να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.
Δεν έγινε τίποτα τυχαία στις λίγες μέρες της κυβέρνησης Τσίπρα. Ούτε καν η απότιση φόρου τιμής στο σκοπευτήριο της Καισαριανής ούτε καν το στεφάνι στα Ίμια και πόσο μάλλον οι συναντήσεις με τους Ευρωπαίους και οι κάθετες θέσεις όλων των στελεχών της κυβέρνησης. Ήταν ένα πλάνο πολύ καλά επεξεργασμένο.         
Μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφω το άρθρο η νέα κυβέρνηση τα καταφέρνει, περισσότερο καλά από ότι ανέμεναν ακόμα και οι πιο φανατικοί οπαδοί της. Σύμφωνα δε με πρόσφατη δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έχει τώρα τη στήριξη σχεδόν του συνόλου του Ελληνικού λαού.
Η νέα κυβέρνηση δεν εμφανίσθηκε αδιάλλακτη, δήλωσε ότι θα σεβασθεί τους Ευρωπαϊκούς κανόνες, διαβεβαίωσε ότι δεν θα προβεί σε μονομερείς ενέργειες και δεν προέβαλε «τσαμπουκά», απλά ζήτησε πίστωση χρόνου για να παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη οικονομική πρόταση, παράλληλα  όμως διεμήνυσε ότι το πρόγραμμα της θα εκτελεσθεί και σε καμία περίπτωση δεν θα επιτρέψει την επιστροφή στην καταστροφική λιτότητα.
Η κυβέρνηση, όπως φαίνεται, είναι αποφασισμένη να αποκαταστήσει   την αξιοπρέπεια, την περηφάνια, το δικαίωμα στο όνειρο, των Ελλήνων ιδιότητες που του είχαν αφαιρέσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις τα πέντε τελευταία χρόνια.
Είναι αποφασισμένη να συγκρουσθεί κατά μέτωπο με την ντόπια και ξένη ολιγαρχία των διεφθαρμένων επιχειρηματιών, τραπεζιτών, πολιτικών, αλλά και δημοσιογράφων που προσπαθούσαν να τον πείσουν το λαό πως αυτός είναι ο κύριος υπεύθυνος για όσα συμβαίνουν. Αυτούς δηλαδή που βάφτιζαν την ανθρωπιστική καταστροφή, αναγκαία θυσία για τη σωτηρία της χώρας (!)
Όμως η ολιγαρχία αυτή αποτελεί το κατεστημένο πολλών δεκαετιών και φυσικά διαθέτει τεράστια δύναμη. Δεν πιστεύω λοιπόν ότι θα δεχθούν αμαχητί τη νέα κατάσταση.
Αντίθετα πιστεύω ότι θα πολεμήσουν με νύχια και με δόντια οι μεν ντόπιοι για να μη χάσουν ουδέ ελάχιστο από τα προνόμια τους οι δε Ευρωπαίοι για να εκδικηθούν την μικρή Ελλάδα που σήκωσε κεφάλι και αναστάτωσε το διεθνές οικονομικό στερέωμα.
Κερδίζοντας τη μάχη ενάντια στην Ελλάδα, παραδειγματίζουν τους λαούς όλης της Ευρώπης και τους κρατούν υποταγμένους και πειθήνιους σε ότι τους επιβάλουν. Η Μέρκελ μάλιστα, κατά τον διάσημο οικονομολόγο νομπελίστα Πώλ Κρούγκμαν, ακολουθεί πολιτική  Δον Κορλεόνε, προκειμένου να κρατήσει την κυριαρχία της στην Ευρώπη, με ότι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται! Έτσι οι Τσίπρας και Καμμένος θα πρέπει να φοβούνται ακόμα και για τη ζωή τους.
Από ότι φαίνεται, τόσο από τα ΜΜΕ όσο και από τις δηλώσεις των Ευρωπαίων πολιτικών παραγόντων που ναι μεν δείχνουν να αντιμετωπίζουν με συμπάθεια τις προτάσεις της κυβέρνησης σε ότι αφορά τη διαχείριση της οικονομικής πολιτικής, όμως από πίσω, φαίνεται ότι επεξεργάζονται σχέδιο πολιτικής εκτροπής και αυτό με την συνεργασία της ΝΔ. Δεν είναι τυχαία η δήλωση Σαμαρά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί παρένθεση!!
Ήδη άρχισαν οι εκβιασμοί, με την ΕΚΤ, κατ εντολή της Μέρκελ να μη χορηγεί ρευστότητα στις Ελληνικές Τράπεζες. Επίσης έβαλε στο παιχνίδι το σύνολο των Ευρωπαίων με το επιχείρημα ότι οι λαοί της Ευρώπης δεν πρέπει να πληρώσουν το τίμημα της ανυπακοής της Ελλάδας.
Όμως η απάντηση Τσίπρα ήταν άμεση και σκληρή: Δεν εκβιάζουμε ούτε εκβιαζόμαστε!
Πρέπει ωστόσο τόσο ο Τσίπρας όσο και ο Καμμένος να συνειδητοποιήσουν ότι υπονομεύονται φανερά αλλά και κρυφίως και αν οι υπονομευτές δεν αντιμετωπισθούν άμεσα θα βρεθούμε προ δυσάρεστων εξελίξεων.
Οι αρχαίοι Κινέζοι έλεγαν: «Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση»
Επίθεση λοιπόν προς όλα τα μέτωπα. Αυτή είναι μια μάχη αξιοπρέπειας και πρέπει να κερδισθεί.
Η αρχή πρέπει να γίνει από ίδιο το δημόσιο βάζοντας τέλος στο πελατειακό κράτος. Δεκάδες άχρηστοι οργανισμοί πρέπει να καταργηθούν εδώ και τώρα, να διωχθούν επιτέλους οι επίορκοι και άχρηστοι υπάλληλοι, να αξιολογηθούν από την αρχή τα «ερευνητικά προγράμματα», να ελεγχθεί σοβαρά η Δικαιοσύνη και να παταχθεί συστηματικά η γραφειοκρατία. Να παταχθούν επίσης συστηματικά και αμείλικτα τα καρτέλ, Ελληνικά και ξένα καθώς και το λαθρεμπόριο καυσίμων, αλκοολούχων, τσιγάρων κλπ.            
Το εσωτερικό κατεστημένο πρέπει να αποδομηθεί και οι ολιγάρχες να πληρώσουν. Πρέπει εδώ και τώρα να βάλει τέλος στους «εθνικούς» εργολάβους. (Εξαίρετη η κίνηση του Πάνου Καμμένου να επανενενεργοποιήσει τη στρατιωτική ΜΟΜΑ), οι καναλάρχες να λάβουν τις νενομισμένες άδειες και να πληρώσουν, ενώ οι μεγαλοδημοσιογράφοι να ελεγχθούν αυστηρά.
Να δημιουργηθεί σώμα «Αδιάφθορων» που θα εντοπίσει τους  μεγαλοκαρχαρίες που έχουν καταθέσεις, βίλες και κότερα στο εξωτερικό, αλλά και όλους τους μεγάλους φοροφυγάδες.
Να γίνει γενναίο κούρεμα στις καταθέσεις των Ελλήνων στις Ευρωπαϊκές Τράπεζες σε συνεργασία με την ΕΚΤ.  
Οι φάκελοι της Βουλής θα πρέπει να ανοίξουν πάραυτα και να οδηγηθούν σε ειδικό δικαστήριο οι εθνοπροδότες. Να ανοίξουν επίσης άμεσα οι φάκελοι των σκανδάλων Ζίμενς, Χόχτιφ, Υποβρυχίων, ελικοπτέρων, Χαλκιδικής κλπ και φυσικά η λίστα Λαγκάρντ   
Οι γερμανικές αποζημιώσεις θα πρέπει να εγγραφούν στον κρατικό προϋπολογισμό και να γίνουν οι απαραίτητες νομικές διαδικασίες για την επιστροφή του αναγκαστικού δανείου που άρπαξε το 3ο Ράιχ.
Τέλος, προσοχή θα πρέπει να δοθεί στις Τουρκικές προκλήσεις. Η Τουρκία ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί σαν προβοκάτορας για να ανοίξει μέτωπα που θα εξυπηρετήσουν τους Γερμανούς και την ίδια.
Οι ενέργειες αυτές θα πείσουν τους Ευρωπαίους ηγέτες (εκτός πιθανόν της Γερμανίας) ότι επιτέλους κάτι αλλάζει στην Ελλάδα. Άλλωστε αυτές τις αλλαγές είχε ζητήσει η Τρόικα από την αρχή, όμως δεν έγιναν ποτέ.



Ούτε κατ’ ελάχιστο δεν πρέπει να υπαναχωρήσει η κυβέρνηση.
Τούτη τη στιγμή έχει το λαό με το μέρος της, αυτό δείχθηκε με τις μεγαλειώδεις αυθόρμητες συγκεντρώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη κατά την ορκωμοσία. Ακόμα και αυτοί που δεν τους ψήφισαν ήταν εκεί. Αν δε η παρούσα κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου μειώσει, έστω και ελάχιστα τους μισθούς των βουλευτών τότε αυτόματα θα εξασφαλίσει τη στήριξη  του συνόλου του Ελληνικού λαού.
Ήρθε νομίζω η ώρα όλα τα κόμματα να αναγνωρίζοντας τη στήριξη του λαού και κάτω από το βάρος της σημερινής συγκυρίας, να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να δείξουν στους «εταίρους μας» ότι δεν είναι η κυβέρνηση που διαπραγματεύεται μαζί τους αλλά ολόκληρος ο Ελληνικός Λαός.
Η διαπραγμάτευση θα είναι σκληρή! Η επίθεση των Ευρωπαίων ολιγαρχών – Σοημπλιστών θα είναι πολυμέτωπη και λυσσαλέα, όμως εξ ίσου σταθερά επιθετική θα πρέπει να είναι και η στάση των Ελλήνων.
Εδώ πρέπει να βρεθεί η «ισορροπία του Nash» στη θεωρία των παιγνίων του John Nash.** (Ειρήσθω εν παρόδω η θεωρία των παιγνίων είναι το κύριο ακαδημαϊκό αντικείμενο του Γ. Βαρουφάκη.) Η Ελλάδα σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να «στρίψει» πρώτη!       
Σε τελική ανάλυση η έξοδος (Grexit) από το παλάτι του Δράκουλα, που μας πίνει το αίμα, 5 χρόνια τώρα, μπορεί να μην είναι η καλύτερη λύση αλλά δεν είναι και η χειρότερη, άσε που το παλάτι … μπορεί και να γκρεμισθεί!!! (EMU domino collapse)    

*   Milton Friedman: Αμερικανός οικονομολόγος (1912 – 2006) νομπελίστας. Διετέλεσε σύμβουλος του Ρόναλντ Ριγκαν και της Μάργαρετ Θάτσερ. Επικεφαλής των τεχνοκρατών του πανεπιστημίου του Σικάγου διατύπωσε τη θεωρία του φιλελευθερισμού. το βιβλίο του «Capitalism and Freedom», έγινε το βασικό εγχειρίδιο της παγκόσμιας ελεύθερης αγοράς και σ’ αυτό στηρίχτηκαν τα οικονομικά προγράμματα όλων των νεοσυντηρητικών-νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων και δικτατοριών στον δυτικό κόσμο από το 1970 και μετά.

** John Forbs Nash: Αμερικανός οικονομολόγος και Μαθηματικός (1922 - ) νομπελίστας. Διατύπωσε τη θεωρία των παιγνίων και την περίφημη ισορροπία του Νάς (Nash equilibrium) Το κύριο αντικείμενό της θεωρίας  είναι η ανάλυση των αποφάσεων σε καταστάσεις (παιχνίδια) στρατηγικής αλληλεπίδρασης π.χ. Βαρουφάκης εναντίον Euro group.